Het was tijd om de aardappels te schillen.
Dus dook ik in mijn keukenkastje
en pakte de bak met aardappelen.
Achteloos pakte ik aardappel-na-aardappel.
Tot ik een klein stemmetje hoorde roepen:
"Hallo, kan het iets rustiger....."
Nu hebben we "last" van een muis, in de woonkamer...
Die 's avonds een sprintje trekt langs de plinten en
gewoon lachend, de pindakaas van de muizenval aflikt,
zonder dat hij in de klem terecht komt.
( een hele knappe muis dus ;-)
Maar ik dwaal af...
Dus ik dacht dat ik het niet goed gehoord had
en schilde door.
Maar ineens bewoog er iets tussen de aardappelen
en toen zag ik dit:
.jpg)
Er woonde dus een klein aardappel-mannetje
(of - vrouwtje, dat kon ik niet 1-2-3 zien)
in mijn keukenkastje.
Hij glimlachte vriendelijk en vroeg of ik hem buiten kon zetten.
Maar dat leek me geen goed idee met die kou.
Dus nu ligt hij in een bedje, bij de open haard te slapen.
Hij mag nog even blijven.
;-)
Lief toch?
Leuk! Wist niet dat er zulke mannetjes (of vrouwtjes) bestonden.... zal voortaan goed opletten bij het schillen....
BeantwoordenVerwijderenGut ja. Zo'n menneke scalperen is ook zowat.
BeantwoordenVerwijderenWat een schatje!
BeantwoordenVerwijderenhahaha :-)
BeantwoordenVerwijderenhahah geweldig!
BeantwoordenVerwijderenhahaha, je maakt me aan t lachen, wat een schatje zeg, die zou ik ook niet buiten zetten.
BeantwoordenVerwijderennou da's een echte mister potato head!
BeantwoordenVerwijderenAh, wat een lieverd!
BeantwoordenVerwijderenhaha geweldig! al zal ik de volgende keer wanneer ik aardappelen ga schillen wel eerst even checken....
BeantwoordenVerwijderenWat een schatje, om op te vreten!
BeantwoordenVerwijderenHaha! Erg leuk verhaal en wat een schattig aardmannetje ;-) xx
BeantwoordenVerwijderen