Het is al weer oktober.
De herfst is begonnen, maar het is ook de maand
van borstkanker.
.jpg)
Het is al weer bijna 4 jaar geleden, dat ik het zelf ontdekte.
Een moeilijk jaar met een borstbesparende operatie,
31 bestralingen en 6 chemokuren (incl. haarverlies).
Ik was in oktober 2009 net klaar met alle behandelingen
en overal was aandacht voor Pink Ribbon.
Terwijl ik even niet geconfronteerd wilde worden met borstkanker.
Gelukkig gaat het nu goed met me.
De regelmatige controles, zijn toch nog steeds spannend.
Ieder vreemd pijntje, plekje, bultje, baart me zorgen.
Mijn oude onbezorgde leventje, komt nooit meer terug.
.jpg)
Om mij heen zie ik een vriendin, worstelen tijdens de behandeling
of spreek ik een collega, die nog maar net gehoord heeft,
dat ze het heeft en onzeker is over haar toekomst.
.jpg)
Oktober,
de maand dat ik er nog meer aan denk.
Aan hoeveel mazzel ik heb gehad,
dat ik er zó op tijd bij was.
Enjoy the little things...
Foto's uit Pink Ribbon Magazine 2012
Ik ben onder de indruk.
BeantwoordenVerwijderenWat dapper van je om deze post te schrijven.
Het is wel goed om er bij stil te staan, maar het lijkt me zo anders als het zelf hebt (gehad).
En ja, genieten van de kleine dingen, dat zouden we allemaal moeten doen, ook zonder eerst ziek te zijn geweest.
lieve groet x
Wat heftig om mee te maken! En dan ben jezelf beter en zie je mensen om je heen met hetzelfde verdriet. Rot hoor!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Carolien
Jeetje joh, wat naar dat je dat hebt gehad! Kan me voorstellen dat zo'n controle elke keer weer spannend is!
BeantwoordenVerwijderenHet is trouwens wel een heel fijn blad geworden dit jaar :)
Tja, het overkomt zoveel vrouwen. Iedereen kent wel een collega, vriendin of moeder op het schoolplein die er tegen strijdt of gestreden heeft. Afschuwelijk. Wat fijn dat jij er goed doorheen gekomen bent. Veel succes en sterkte in de toekomst.
BeantwoordenVerwijderenHeftig! Maar fijn dat het zo goed met je gaat!
BeantwoordenVerwijderenJeetje heftig hoor.... lijkt me idd nog steeds eng die controles. Dat je gewoon niets in de gaten hebt terwijl er binnen in je lichaam hele erge dingen aan het gebeuren zijn....
BeantwoordenVerwijderenen oja mooie witte post die hiervoor!
Indrukwekkend om je verhaal te lezen, bijzonder dat je het met ons wilt delen. Het zet je weer met beide benen op de grond, echt 'count your blessings'. Dank je wel,
BeantwoordenVerwijderenliefs Lisanne
Jee,..ik weet niet wat ik moet zeggen/schrijven,....wat een heftige periode moet je hebben gehad.
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij voor je dat het nu goed met je gaat,..en ik hoop dat je langzamerhand toch iets van je onbezorgde leventje terug krijgt.
Lieve groet uit Gelderland.
Ik vind het dapper dat je dit met ons deelt..
BeantwoordenVerwijderenHet AANDACHT blad heb ik ook gisteren gekocht, ik kan niet genoeg geven aan deze verschrikkelijke ziekte.
Ik wens je al mijn goeds toe en het is fijn om te horen dat het goed met je gaat!
Liefs Anneke
Super dat je er via je blog aandacht voor vraagt. Volgensmij kennen we helaas allemaal wel iemand in onze omgeving die borstkanker heeft of heeft gehad.
BeantwoordenVerwijderenHeb vertrouwen!
Respect! Pluk de dag en geniet van alle momenten klein en groot, dat is mijn motto en mantra in het leven. Ik wens je alle goeds toe.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Rosalie
Over een paar uur heb ik weer een afspraak voor een mammogram. Dat gebeurt hier jaarlijks en daar ben ik zeer blij mee, vooral nu dat zoveel meer vrouwen in mijn (blog) omgeving er mee geconfronteerd worden!
BeantwoordenVerwijderenRespect indeed! :-)
Jeetje, heftig hoor. Dat moet een verschrikkelijke tijd geweest zijn! Wat super dat het weg is. Kan me helemaal voorstellen dat er bij elk plekje alarmbellen afgaan! Mooi tijdschrift is dat hè. Ga een paar pagina's aan de muur hangen.
BeantwoordenVerwijderenJeetje, heftig hoor. Dat moet een verschrikkelijke tijd geweest zijn! Wat super dat het weg is. Kan me helemaal voorstellen dat er bij elk plekje alarmbellen afgaan! Mooi tijdschrift is dat hè. Ga een paar pagina's aan de muur hangen.
BeantwoordenVerwijderenPfoe, dat is heftig ja. Je leven is nooit meer hetzelfde daarna. Mooi stukje heb je geschreven. Knuffel!
BeantwoordenVerwijderenWat ben jij een flinkerd, veel moed en sterkte op de dagen dat het wat minder gaat!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Els